Mason Moore - endatharmsleikur - Glansandi og tilbuinn

Menn eru mjog grunnverur. Vid ottumst osjalfratt skyndilega havada eda hid othekkta. A hinn boginn hofum vid gaman af thaegindum og glitrandi hlutum. Talandi um thad, hvad gaeti verid betra en stor brjost og stor rass? Thad er rett - storir, glitrandi brjost og stor rass. Vid fyrstu syn gefa hlutir sem eru rakir og glansandi okkur godan svip og minna okkur stundum a hungrid. Imyndadu ther thennan thakkargjordarkalkun i fyrra. Til ad komast aftur ad efninu, her er Mason Moore smurdur og tilbuinn til ad fa helviti aftan fra. I dag aetlar Mason Moore ad verda blautur og villtur i sprengingu oliu og kynlifs. Hun synir hverja kurfu sem hun hefur adur en madurinn med stora hanann kemur inn og daelir henni med barnaoliu. Parid verdur sodalegt og sleipt a medan their fokka. Mason Moore litur enn fallegri ut thar sem hun glitrar af allri oliunni. Thetta smyr lika stora rassinn hennar fyrir stora hani mannsins hennar. Hann thrystir inn i thett endatharmsop hennar thegar hun oskrar. Hann opnar haegt endatharmsholid hennar og byrjar svo ad fokka henni harkalega ad innan. Mason Moore oskrar af fognudi thegar endatharmsopid hans er fokid a thann hatt sem aldrei hefur sest adur. Rakadi kisan hennar er rennandi blaut og opin thar sem endatharmsopid er djupt rida thar til thad er ekki lengur thett. Nu er hun tilbuin til ad lata rida ser. Mason Moore hallar ser aftur og laetur manninn sinn taka hana og skiptist a kisu hennar og endatharmsop thar til hann er sattur vid likama hennar. Hann gefur sidan sadlat i rassinn a latnesku druslunum. Mason Moore er skilinn eftir liggjandi med andlitid nidur a jordina. Oliusmurt og fullt af asamt. Hun er satt endatharmsdrusla. Jafnvel tho hun ljomi af oliu finnst okkur hun lita enn fallegri ut med asamt baett vid yfirbragdid; thad gefur fegurd sinni glans.