Castane Brune nytur mikils Pompino

Ef þér líkar við þessa gerð af myndböndum þá hef ég fundið gullkorn fyrir þig!

Fidanzee Brune og Castane eyddu deginum saman i ad slaka a a fridsaelum stad. Their passa upp a gamla jafnvaegid og syna gagnkvaema virdingu med thvi ad skemmta ser. Sidan utbua thau litinn mat til ad lata maga maka sinna staekka. Eftir ad hafa bordad kringlottu pomponana, strykur Brune um kastanann, sem hun laetur finna fyrir astud, eftir langt ferdalag til ad gera hana brjalada af longun. Thegar their gledja elskendur sina yfir anaegjulegum kvoldverdi og fridsaelum fjolskyldustund, byrjar Castane ad ljoma af gledi, skynjunin magnast upp astriduna sem sameinar tha og naerast a hreinum naemum tilfinningum sem badar fullnaegja hverri stund med innilegri astridu. Svo bidst hun afsokunar og stynur a hnjanum eftir langa bid med solbruna felaganum sem akvad ad lokum ad skila gjofinni sinni sem hun faer i munninn. Hun er anaegd med undrunina og undrunin skilar ser i upphafningu hreyfdrar gledi sem er meiri en brennandi astridu astridufullrar thra theirra a milli. Hitinn i kossi theirra dypkar adeins i astridu, thau eru baedi ad missa alla sjalfsstjorn til ad verda baedi likamlega og djupt vidkvaem. Loksins, a augnabliki thar sem vid getum talad um astridu og akafar tilfinningar sem kviknudu a milli theirra eftir romantisku augnablikid sem vid budum theim til, elska thau loksins hvort annad og astin a milli theirra hefur opinberad sig. Annar leggst nidur og skellir ser i hlyju hins eins og litil fersk ros sem brennur af eilifum thurrki brennandi thra theirra.